عباس جان

هنوز نام تو در دفتر زمان جـــاري اســت
و خون غيرت تو در رگ جهان جاري است

هنــوز هــــــم تو اميد امـــــيد وارانـــي
زلال نام تو در بغض کودکــــان جاري است

چه دست بود فشاندي به آبها که هنـــوز
حد يث عزت نــفس تودر زبـان جاري ا ست

و از دو دست تو دشت وفــا وغيـــــــــرت را
د و رود پاي گرفته است وهمچـنان جاري است

مگر نگاه تو د نبال مشــــــگ مي گـــرد د
که رود اشگ زهر ديده بي امان جـــاري است

وفا بقامت تو قـــــد ر خويش را ســـــــنجيد
که با وفايي تو مثل بيکران جــــاري است

واوج آبي نامـــت شبيه معـــــجزه هســــت
که بر مناره آ فاق چون اذان جاري است

هنوز هـــم شفـــق آلود تســــت چشم افــــــــق
پيام سرخ تو در متن آسمان جاري است

سفيــــــــنه تـــــو کنـــار فـــــرات ياس آ لود
به خون نشسته و در بحر أرمان جـاري اســــت

به پاي بوسي دستان آسماني تو
هزار رود فرات از نهاد جان جاري است

قســـــم به حرمت آن بــازوان قاطــــــع تو
که د جله د جله مرام تو در زمان جاري است

تو آب را بــه تمـــناي تشنــــــگي بــــرد ي
که در مرام تو زخم از پي سنان جاري است