با سلام خدمت همه دوستان و همراهان اینترنتی، امیدوارم که در سال جدید به پاس شعار زیبای: اتحاد ملی و انسجام اسلامی، عرصه پیشرفت بر دانشمندان کشور عزیزمان بازتر شده و انشاءالله تا جائی پیش رویم که روزی ایران را مادر تکنولوژی جهان بنامند. همانگونه که مطلع هستید 20 فروردین به عنوان روز ملی فناوری هسته ای نام گذاری شد و در این روز بزرگ که نشانگر ملی شدن صنعت هسته ای کشورمان می باشد از جانب رئیس جمهور محبوبمان شنیدیم که ایران به جمع کشورهای دارنده انرژی هسته ای در مقیاس صنعتی پیوسته است که این خبر موجی از شادی را در سرتاسر میهن عزیزمان بدنبال داشت و پوز سایر ابرقدرت های پوشالی از جمله آمریکا و نوچه هایش به خاک مالیده شد. آمریکا فکر می کند قدرت دارد ولی افسوس که هنوز نمی داند که ترس روی دیگر سکه قدرت است و آنکه قدرتمند می نماید بیش از دیگران می ترسد، این ترس با فلاکت رفیق شفیقشان انگلیس در جریان آن 15 نظامی بیشتر پدیدار شد. اکنون کشور عزیزمان با دست یابی به تکنولوژی های روز دنیا و نشان دادن اقتدار نظامی در کنار رعفت اسلامی عملا غربی ها را روی صفحه سیاست کیش و مات کرده است.

حدود یک هفته ای را برای انجام یکسری دوندگی های مرصوم اداری به شیراز رفته بودم و وقتی به شهر و دیار خود بازگشتم تا چند روز بهترین تفریح من شده بود خواب و دلم به هیچ کاری نمی رفت تا اینکه رسیدیم به سالروز شهادت سید شهیدان اهل قلم، سید مرتضی آوینی، راوی فتح، و چه زیبا بود در این ایام خاطراتی از زبان بچه های روایت فتح و همرزمان و دوستان این شهید عزیز شنیده می شد. بله سردار حاج سعید قاسمی به همراه دو تن از دوستان راوی، آقای محمودیان و آقای مصطفوی و یکی از برادران لبنانی بنام شیخ فهاد به برازجان آمده بودند تا از سیاره رنج شروع کنند و به فردایی دیگر برسند. در برخورد اولم با حاج سعید حس کردم از دستم دلگیر شده زیرا نگاه تندی به من کرد و گفت: پای بست کجایی دیگه به ما زنگ نمی زنی؟ من هم سرم رو انداختم پایین چون پاسخی نداشتم. جلسه به مناسبت شهادت سید مرتضی و جنگ 33 روزه لبنان شروع شد و حدود سه ساعت و نیم به طول انجامید. جالب ترین موضوعی که نظر من رو جلب کرد این بود که حاجی خیلی سعی می کرد آروم صحبت کنه ولی نمی شد. در یکی دو مورد زد به سیم آخر و تخته گاز رفت. از مقایسه بازسازی بم با لبنان شروع کرد تا رسید به حاج عزت الله ضرغامی، از فداکاری مستندهای جنگی شروع کرد تا رسید به حیاط وحش، از کمک به جنگ لبنان شروع کرد تا رسید به سریال ترش و شیرین، و بسیاری مسائل دیگر. خلاصه سردار صحبت می کرد و حضار گوش می دادند بدون اینکه اعتراضی کنند، زیرا همه با این زبان انس دارند: چه در کلام جلوه کند، چه در لحن و چه در نقش، انسی دیرینه به قدمت جهان. هر وقت حاج سعید میاد اینجا من به مدت یکسال شارژ می شم. یادم میاد این شعر زیبا رو از زبان ایشون شنیدم:

خدایا اگر دستنبد تجمل، نمی بست دست کمانگیر ما را

کسی تا قیامت نمی کرد پیدا، از آن گوشه کهکشان تیر ما را

ولی خسته بودیم و یاران همدل، به نانی گرفتند شمشیر ما را

ولی خسته بودیم و می برد طوفان، تمام شکوه اساطیر ما را

طلا را که مس کرد دیگر ندانم، چه خاصیتی بود اکثیر ما را

(یکسال گذشت) راستی فراموش کرده بودم، 29 اردیبهشت وبلاگ من یکساله می شود البته فعلا زوده ولی پیشاپیش این مناسبت فرخنده را اول به خودم و بعد به پارسی بلاگ تبریک عرض می کنم. حتما می پرسید: چرا پارسی بلاگ؟ زیرا اگر من نبودم چه کسی می خواست با جنگ زرگری وبلاگ نویسهای اینجا رو سرگرم کنه(چشمک). جهت اطلاع، اگر خدا بخواهد برای 12 اردیبهشت بمناسبت شهادت شهید مطهری یک مراسم  با دعوت از یک سخنران مطرح کشوری داریم و انشاءالله بمناسبت های مختلف این برنامه ها را ادامه خواهیم داد و در صورتی که عزیزی درخواست گرفتن سی دی مراسمات را دارد، می تواند پیام کوتاهی به تلفن 09171713022 ارسال کند و محصولات را در اصرع وقت دریافت نماید. برای برنامه های سخنرانی هم از یک قائده خاصی پیروی می کنیم و مدعوین در زمینه های مختلف و با در نظر گرفتن افکار و عقائدشان شناسائی و دعوت می شوند که امیدوارم همگی مثل حاج سعید شهر ما را قابل بدانند. حاج سعید قاسمی، حاج حسین الله کرم، مسعود ده نمکی، مهندس چمران، دکتر عباسی، استاد ازغدی، دکتر لاریجانی، حجت الاسلام قرائتی، دکتر باهنر، حاج علی فضلی و افرادی از این دست در لیست سخنرانان ما قرار دارند، که امیدوارم شما هم با شرکت خود در برنامه ها و مراسمات آینده، موجبات خوشحالی جوانان حزب اللهی دشتستان را فراهم آورید.

دست علی یارتون           خدا نگهدارتون