پروفسور سید محمود حسابی از شخصیت های بنام تاریخ معاصر ایران است که در عرصه های مختلف علمی نبوغ و استعداد بی نظیری از خود بروز داده است.

وی که در عرصه بین المللی شخصیت کاملا شناخته شده ای است در طول عمر پر برکت خود توانست بنیان علوم مهندسی جدید را در ایران بنا نهاده و دانشگاه تهران را به عنوان اولین دانشگاه ایران پایه گذاری کند و خود ساختمان این مرکز علمی را طراحی و مهندسی کند.

وی در طول عمر خود برای آنکه کشورش آباد و سربلند شود سختی های فراوانی کشید و یکی از این تلاش ها و سختی ها نقشه برداری علمی راه ساحلی بوشهر تا بندر لنگه است.

او طی دو سال تمام با وسایل اولیه و در بدترین شرایط اقدام به این مهم کرد.

خواندن خاطرات این بزرگ مرد درطول این 2 سال برای هرپژوهشگر علمی خالی از لطف نیست زیرا وی که در آن روزگار با کوله باری از علوم جدید به ایران آمده بود، رنج این سفر پر خطررا قبول نمود تا کار علمی خود را صورت دهد.

یکی از خاطرات استاد از این سفر، درباره همسفر تنگسیری اوبود که وظیفه محافظت از گروه را داشته و در این سفر بیمار می شود.

استاد چه زیبا از دلیر مرد تنگستانی یاد می کند؛یکی ازهمراهانم، که حالش خیلی بد بود و اهل تنگستان بود، شخصیتیبسیار سلحشور داشت. شبی که در اغما بود وفکر می کرد شب آخر زندگیش است در حالی که سرش روی زانوی من بود اشارهکرد سرم را جلوی دهانش ببرم بعد با صدای ضعیفی که با زحمت شنیده می شد گفت:خواهش می کنم قداره*مرا بیاورید و به منببندید تا بدون قداره نمیرم.چون مرگ بی قداره، برای یک مرد تنگستانی ننگ است.**

من هیچ وقت این خاطره را فراموش نمی کنم. عملا فهمیدم که همین عرق ملی، شجاعت و تعصب عمیق آن ها، باعث شده است چنین اسطوره های در تاریخ ما خلق کرده باشند.

*قداره یا قطاره در این نوشتار به معنای حائل چرمی است که روی شانه و و سینه عبور می دهند تا رزمنده بتواند فشنگ های تفنگ خود را برای دسترسی سهل و فوری در آن جای دهد.

* * (برداشت از کتاب استاد عشق )نگاهی به زندگی و تلاش های پروفسور سید محمود حسابی پدر علم فیزیک و مهندسی نوین ایران( به قلم سید ایرج حسابی)

درج شده در روزنامه جوان و سایر رسانه ها