عبدالرحمن (حسین) سعدآبادی جانباز 75 درصد دشتستانی به خیل یاران شهیدش پیوست.

عبدالرحمن سعدآبادی جانباز شیمیایی دشتستانی که همه او را به شوخ طبعی و داشتن روحیه بالا می شناختند پس از سال ها تحمل درد و رنج ناشی از اثرات شیمیایی جنگ تحمیلی، به خیل یاران شهیدش پیوست.
مرد آمده بود چیزی بگوید
سرفه امانش نداده بود
.
.
.
چه می‌توانست بگوید
وقتی تمامِ فهمِ یک شهر از جانباز
سهمیه دانشگاه است
وبعد از مرگ، شاید اسم یک کوچه...
داستان از اینجا شروع شد که انسان هایی برای ناموس، برای وطن و برای آبرویشان می روند تا جلوی متجاوز را بگیرند، چه شد و چه کردند بماند که واقعاً مانده است. در تاریخ، در کتاب، روزنامه و مجله، در فیلم و خیلی چیزهای دیگر ماندنی شد اما این جانبازان هیچ وقت جای "علم بهتر است یا ثروت" را در زنگ انشای ما نگرفته اند! اما ماجرا به این جا ختم می شود که امروز خبر پرپر شدن یک به یک آن هایی که رفتند تا بمانیم را می شنویم و فقط افسوس می خوریم که چرا تا در کنارمان بودند آن ها را درنیافتیم. و باز یک پرنده و تابلو نوشته کوچه و فراموشی و ادامه این قصه... باید از خود بپرسیم چرا برخی از ما حتی به یادشان هم نیستیم؟ چرا واژه جانباز دیگر در ادبیات فکری جوانان امروز جایی ندارد و اگر دارد کمرنگ شده است؟ چرا...

شهید سعدآبادی دو بار در تاریخ های 24 بهمن 64 و 13 اسفند 64 در منطقه قفاض و جزیره فاو براثر حمله شیمیایی دشمن مجروح شد.

این شهید سال های طولانی آثار زیانبار شیمیایی را تحمل کرد و در راه حفظ ارزش های والای انقلاب در تاریخ 18 مهر سال جاری آسمانی شد.

آیین تشییع این شهید روز یکشنبه ساعت 15 از گلزارشهدای آبپخش تا زادگاهش روستای مشفق آباد انجام می شود.

مراسم ختم وی نیز روزهای دوشنبه و سه شنبه از ساعت 15 تا 17 در مسجد امیرالمومنین (ع) شهر سعد آباد برگزار خواهد شد.