به خیلی ها اگر بگویی از فلسطین سخنی بگو، جمله هایی می سازند که ترجیع بند بسیاری از آنها آوارگی است و اشغال و جنگ و صلح. اما از بعضی که درباره فلسطین می پرسی از زیتون می گویند و دریای آبی و مردمی آزاد از قید و بند کاهنان تشنة قدرت و کاتبان چیره دست کتاب های مقدس و نامقدس.

اینان هم شیون زنان و کودکان را شنیده اند، حتی با مردم مظلوم این سامان در آن سوی دریاها، در اردن و لبنان و تونس به رگبار بسته شده اند اما ...

اما اینان داغ های سنگین دیگری را هم بر پیکره خویش می بینند، زخم سر گشادة الجزایر را، عراق را، ایران را، هندوستان را، پاکستان را، عربستان را، همه و همه را چشیده اند و بر همه فریاد زده اند، فلسطین را نه!

چرا که فلسطین قلب دنیا است. قلب تپندة سرزمین عشق. اگر مسجدالحرام قبله نماز و راز و نیاز است، مسجدالاقصی قبله گاه سوز و گدازی به عمق داغ والانس و تازگی و خونابه بوسنی است. اما دریغ که:

محرم این هوش جز بی هوش نیست                         مرزبان را مشتری جز گوش نیست

از آغاز مهاجرت شوم صهیونیست ها تا به امروز، گروهها و افراد متعددی در مقابل رژیم اشغالگر قدس مقاومت نموده اند. جنبش هایی که در جهت آزادی فلسطین فعالیت دارند، هم اسلامی و هم غیر اسلامی (مثلا کمونیستی) هستند.

اسامی گروههای فعال فلسطینی، رهبر، ایدئولوژی/نوع فعالیت:

سازمان آزادی بخش فلسطین (ساف)/یاسر عرفات/جنبش ملی

جبهه خلق برای نجات فلسطین/احمد سعاده/جنبش مارکسیستی

جنبش دمکراتیک برای آزادی فلسطین/نائف حواتمه/جنبش مارکسیستی

جبهه ملی (فرماندهی کل)/احمد جبریل/جنبش ملی – اسلامی

حزب کمونیست فلسطین/سلیمان نجاب/حرکت سیاسی

حزب کمونیستی انقلابی/عربی عوده/حرکت مسلحانه

سازمان آزادیبخش عربی/مربوط به حزب بعث عراق

الصاعقه/مربوط به حزب بعث سوریه

جنبش مقاومت اسلامی (حماس)/شیخ احمد یاسین/ جنبش اسلامی مسلحانه

جنبش جهاد اسلامی/رمضان عبدالله/جنبش اسلامی مسلحانه

جنبش های فوق به غیر از جبهه ملی، حماس و جهاد، غیر اسلامی هستند و تنها جنبش های فتح، حماس، جهاد، جبهه خلق و جبهه دموکراتیک در داخل فلسطین موجودیت دارند.

امروزه با وجود کشتارهای بی رحمانه اسرائیل در فلسطین و آمریکا در عراق که موجب شهادت تنی چند از هموطنان عزیزمان نیز شد، باید توجه داشت که وجود این جنبش ها به تنهایی موثر نیست و حمایت هایی مانند راهپیمایی امروز لازم است. وای اگر خامنه ای حکم جهادم دهد ارتش دنیا نتواند که جوابم دهد. در شرایط کنونی که رهبر عزیزمان هنوز دستوری مبنی بر جهاد نداده اند ولی به این اصل اصرار می ورزند که زنده نگه داشتن یاد و خاطره شهدای فلسطین موجب قدرت گرفتن بازماندگان خواهد شد، پس بر ما لازم است تا با انتشار نقطه نظرات شهدایی همچون شیخ احمد یاسین روز فاجعه را به پیروزی نزدیک گردانیم.همچنان که رهبر شهید جنبش اسلامی حماس می گوید: روز فاجعه در حالی فرا می رسد که ما در حال مبارزه هستیم و هرگز پرچم سفید را بلند نخواهیم کرد. روز فاجعه بزودی به پیروزی ما تبدیل خواهد شد.

"لا صوت یعلو فوق صوت الانتفاضه، مصیر الاحتلال یتقرر فی فلسطین المحتله نفسها و لیس لی طاوله المفاوضات.

هیچ ندایی برتر از ندای انتفاضه نیست. راه اشغال در خود فلسطین اشغالی تقریر می شود و نه در میزگرد گفتگوها."

(باید از فعالیت های سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران در این زمینه تشکر ویژه ای کرد.)

اسرائیل در دیدگاه غربیان، مظهر حکومتی است که توسط مردمی همیشه آواره، بر پایة دموکراسی و آزادی تشکیل شده است، اما زندگی متصور آنها در اسرائیل چیزی نیست جز تبعیض نژادی، فساد، جرم و جنایت.

آژانس یهود برای ایجاد انگیزه و تحریک بیشتر مهاجرین، به آنها می گوید: ((زندگی در اسرائیل بزرگ، همچون زندگی در بهشت خواهد بود!!! در اسرائیل به اعتبار و منزلت جهانی دست خواهید یافت.)) لذا این شعارهای عوام فریبانه باعث سرازیری خیل مهاجران به اسرائیل شده است. صدها هزار یهودی، به امید کسب یک زندگی موفق در سطحی ایده آل، خانه و کاشانه خود را ترک کرده و به سوی یک نقطة مبهم و ناپایدار و نامشروع حرکت می کنند، غافل از اینکه اسرائیل نمی تواند سرزمین موعود باشد.

آری جامعه موعودی که سردمداران صهیونیست آن را نوید می دادند، هیچگاه شکل نیافته است و نخواهد یافت و جامعه اسرائیل همان ناکجا آبادیست که چیزی جز یک سراب بزرگ برای غربیان و مخصوصا یهودیان نیست.